Monday, October 4, 2010

تصویری از گشت و گذار در مرکز تاریخی شهر تهران

  دوستان عزیز با نظرات خود برای تکمیل این نقشه ما را یاری دهید

5 comments:

  1. كافه لقانطه "loghanteh"
    در ابتداي خيابان باب همايون كافه اي بود به نام لقانطه كه صاحب آن غلامحسين خان لقانطه نام داشت . مكاني بود آبرومند و شعبه اي هم در ميدان بهارستان داشت.
    در جلوي كافه حوض كاشي زيبايي در وسط پياده رو ساخته بودند. كه دور تا دور حوض را گلدان و قليانهاي بلوري فرا گرفته بودند. داخل كافه هم چنين حوضي وجود داشت. سقف و ديوارها با تابلوها ، عكسها و چلچراغ هاي زيبا و متعدد زينت شده بود. و تابستانها با چيدن ميز و صندلي در بيرون و زمستانها در داخل كافه از مشتريان پذيرايي مي شد.
    چاي و قليان لقانطه هميشه به راه بو د. قهوه هم داشت . در تابستان بازار انواع شربت مانند سكنجبين ، به ليمو ، آلبالو و ريواس رونق داشت. و همچنين بستني و فالوده لقانطه طرفداران زيادي داشت.
    لقانطه كافه اي بود گرانقيمت كه دو برابر كافه هاي ديگر پول مي گرفت و مشتريان آن همه از اعيان و اشراف بودند. (مرجان شجاعی)

    ReplyDelete
  2. اولین سینمای تهران
    اولین سینما در خیابان مریضخانه ( سپه ) به نام سینما سپه تأسیس گردید که چندین سال مشغول کار بود .

    ReplyDelete
  3. مامان آش
    یکی از چهره های لاله زار زنی بود کم سن و سال و زیبا و زحمتکش به اسم مامان آش.در سن 28 سالگی شوهرش از دست می ده وخودش تنهایی 3 تا بچه روبزرگ می کنه. یه چار دیواری کوچیک تو ضلع جنوبی یکی اکوچه های فرعی لاله زار و خیابون سعدی می خره با فروش آش خرج زندگی رو تامین می کنه و بین مشتریا به مامان آش معروف میشه. آشی که درست می کرده بی اندازه خوش خوراک و دلچسب و ارزون بوده. مامان آش در نهایت پاکدامنی و رنجور از سختیهای زندگی در سال 1368 در سن 72 سالگی در خونه کوچیکش تو صفی علیشاه به رحمت خدا میره ودر گورستان ارامنه به خاک سپرده میشه. روحش شاد.

    ReplyDelete
  4. بنگاه هاي شادماني كه بيشتر در خيابان سيروس و چهارراه سیروس قرار داشتند شادي آفرين مجالس جشن و سرور و شادماني بودند. از مجلس عقد و عروسي گرفته تا جشن ختنه سوران و ساير جشنهاي خصوصي. برنامه اين بنگاه ها عمدتا سياه بازي، تئاترهاي روحوضي و رقص و اواز ملي بوده است . كه صرفا به صورت ميهمانيهاي خصوصي برگزار مي شده است و خيلي جنبه عمومي نداشته است.

    ReplyDelete
  5. این نوشته ها خاطراتی بود از افرادی که در تهران قدیم حضور داشتند و یا از اقوام خود شنیده بودند.

    ReplyDelete